- CHARON
- I.CHARONCarthaginensis Historicus, descripsit tyrannos, quotquot in Europa, et Asia fuerunt. Idem prodidit vitas illustrium virorum libris 4. et vitas illustrium feminarum libris totidem. Suidas.II.CHARONErebi et Noctis fil. inferorum portitor, Prothmeus Iuvenal. Sat. 3. v. 266.---- Tetrumque novitius horretPorthmea. ---- ----Quem Poetae fabulantur defunctorum animas futili cymbâ per Stygiam paludem transvehere. Virg. l. 6. Aen. v. 298.Portitor has horendus aquas, et flumina servatTerribili squalore Charon, cui plurima mentoCanities inculta iacet; Stant lumina flammâ:Sordidus ex humeris nodo dependet amictus,Ipse ratem contô subigit, velisque ministrat,Et ferrugineâ subvectat corpora cymbâ,Iam senior, sed cruda Deo, viridisque senectus.Quae fabula inde orta Diodoro Sic. Bibl. Hist. l. 1. c. 92. videtur, quod Orpheus, observatô, Aegyptios, certae alicuius urbis, mortuos suos sepulchris inferre solitos, lacum quendam traiciendo, hoc de Charonte figmentum, quod nomen Aegyptiis navitam denotat, in Graeciam reversus Graecis obtruserit. Vide praeclara hanc in rem, apud αὐ τόπτην P. de Valle, Itiner. tom. 1. Per antiphrasin sic dictus, quasi Acharon, h.e. tristis, austerus, qualis a Virgilio supra descriptus. Unde Propert. l. 3. El. 17. v. 24.Scandenda est iorvi publica cymba senis.Senec. in Hercul. Fur. Actu. 3. v. 765.Hunc servat amnem cultu et aspectu horridus,Pavidosque manes squalidus gestat senex,Impexa pendet barba, deformem sinumNodus coercet, concavae lucent genae,Pergit ipse contô portitor longô ratem.Idem in Oedipo, Actu. 1. v. 166.Quique capaci turbida cymbâ.Flumina servat, durus senior,Navita crudus, vix assiduôBrachia contô lassata refert.Quin et Charon ipse apud Eurip. in Alcestide, vocat mores suos ἐχθρούς γε θνητοῖς, καὶ θεοῖς ςτυγνουμεν´ους,Invisos hominibus, Diisque odiosos.Inde a Statio, l. 2. Silv. 1. v. 186. trux navita. Denique Propert. l. 4. El. 12. v. 7.Vota movent superos; ubi portitor aera recepit,Obserat herbosos lurida porta rogos.Hinc per convicium, homines terribili squalore, et pravô ac corruptô animô, Charontes appellantur. Apul. in Apol. de Aemiliano: Igitur agnomenta ei duo indita, Charon, ut iam dixi ob oris et animi duritatem: et alterum, quod lbentitus audit, ob Deorum comtemptum, Mezentius. Nic. Lloydius.III.CHARONNaucratites Historicus, ut idem Suidas auctor est, retulit Alexandrinos, et Aegyptios Sacerdotes, ac quae sub eorum quôque accidissent. Ad haec Reges, qui in unaquaque fuissent gente. Praeterea de Naucrate, et alia quaedam de Aegypto, posteris reliquit. Nic. Lloydius. Saepe confunditur cum Charonte Lampsaceno Iuniore. Vide ibi; et Voss. de Hist. Graec. l. 3. p. 342. l. 4. c. 3. p. 442. et c. 12. p. 468. Nic. Lloydius.IV.CHARONPythoclis fil. quem Strabo, l. 13. Historicum appellat, atque inter illustres Lampsacenos reponit. Dionysius quoque, epistolâ ad Pompeium, eum ante Herodotum scripsisse Historias testatur. Hic, Suidâ teste, libros 2. De Rebus Persicis consignavit.Eos Plut. citat, in Themistocle. Item Athenaeus, l. 9. Idem Athenaeus eum εν τοῖς ὅροις laudat, l. 11. et 12. Sed praeterea multa alia consignavit, quae ex Suida peti poffunt. Ex quo etiam discimus floruisse eum circa Olymp. 75. vel iuxta alios, paulo post Olymp. 79. Vide Strab. l. 12. Voss. de Hist. Graec. l. 1. c. 1. Nic. Lloydius.V.CHARONiunior (uti vocatur) vixit temporib. Ptolemaei Euergetae, ac familiaris sui Apollonii, Argonautica explicuit, non universa quidem, sed quae ab Historia penderent. Docet hoc nos Appollonii Schol. l. 2. Οὕτω δὲ αὐτὰς ὀνομάζει καὶ Χάρων, αὐτοῦ Α᾿πολλωνίου γνώριμος, εν τῷ περὶ ἱςτοριῶν τȏυ Α᾿πολλωνίου. Eundem citari arbitror, cum ante diceret: Χάρων δή φησι, καὶ τὴν Λαμψακην´ων χώραν πρότερον Βεβρυκίαν καλεῖςθαι. Sed minime hinc consequitur, scriptorem hunc fuisse Lampsacenum. Atque ut Lampsacenus esset, alius tamen sit a nobili illo rerum Persicarum scriptore, de quo supra, cum inter eos intervallum sit amplius quam 50. Olympiadum. Vide et infra.VI.CHARONpotens et dives fuit Thebis, qui domum Pelopidae et coniuratis ad opprimendos, qui rebus Lacedaemoniorum studebant, contulit et ad Plataeas feliciter pugnaverat. Ad quem etiam Leuctricae pugnae laudem Meneclides orator invidiose transferebat. Ceteroqui vir bonus et impavidus et in sententia sua perseverans.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.